28 cze 2020 | Lekkoatletyka

Tomasz Majewski: w 2021 roku w Tokio możemy zdobyć mniej medali niż zdobylibyśmy w 2020 roku [WYWIAD]

Przełożenie igrzysk olimpijskich w Tokio na 2021 rok komplikuje plany polskim lekkoatletom. – To nie tak, że będziemy mieć więcej szans niż w 2020 roku. Będzie ich mniej. Niestety, taka prawda – stwierdził Tomasz Majewski, wiceprezes Polskiego Związku Lekkiej Atletyki oraz dwukrotny mistrz olimpijski w pchnięciu kulą, w rozmowie z TVPSPORT.PL.

DALSZĄ CZĘŚĆ PRZECZYTASZ POD REKLAMĄ

Diamentowa Liga: mityngi w Paryżu i Eugene odwołane

"Przesunięcie igrzysk mi pomogło". Srebro też zadowoli

Czytaj też

Piotr Małachowski z polską flagą (fot. Getty Images)

"Przesunięcie igrzysk mi pomogło". Srebro też zadowoli

Filip Kołodziejski, TVPSPORT.PL: – Sportowcy i działacze pogodzili się już z panującymi realiami?
Tomasz Majewski, wiceprezes PZLA: – Nie da się rozgraniczyć czy pandemia wpłynęła najbardziej akurat na życie sportowców. Każdy ma teraz pod górkę. Na pewno taka przerwa będzie miała istotny wpływ na to, co się wydarzy w kolejnych tygodniach i miesiącach. Skutki będziemy odczuwać w ciągu następnych sezonów. To nie tak, że wszystko za chwilę wróci do normalności. Nie oszukujmy się.

– W poprzednich latach zdarzały się podobne sytuacje?
– Sam nie miałem takich wydarzeń podczas kariery. Bywały duże pandemie, może nie dochodziły do Europy, ale te, które miały miejsce w Azji też zagrażały sportowcom. Podczas jednej z nich nawet byłem na tamtym kontynencie. Pamiętam, że też było inaczej, zachowywaliśmy reżim, pojawiły się dodatkowe środki ostrożności, ale nie w takim wymiarze. Nie było też tak, że odwoływano główne imprezy, a najważniejsze mityngi "czuły się" zagrożone. Nawet, gdy miały miejsca katastrofy naturalne czy konflikty polityczne można było starać się o organizację zawodów. Teraz sezon jest kadłubowy.

Czytaj także: Orlen TVP Sport Cup: Piotr Lisek najlepszy na parkingu TVP

– Sezon w 2020 roku poszedł na straty?
– Nie. Widzimy, że są dobre wyniki. Sportowcy poprawiają osiągnięcia. Dalej będą dobre rezultaty. Większość mityngów się nie odbędzie, ale czujność trzeba zachować. W przyszłym roku są igrzyska. Trzeba przetrenować ten okres i pokazać co dobrego się ma. Należy liczyć, że wtedy będzie normalnie.

– Przełożenie i odwołanie docelowych imprez wpłynie na wyniki w kolejnych sezonach?
– Trochę się pozmienia, ale wyniki nie powinny być za rok zdecydowanie słabsze. Ludzie, którzy jechali do Tokio "na oparach" będą mieli trudniej, a z drugiej strony młodzież, która potrzebowała dodatkowego roku może się cieszyć. Podium olimpijskie w niektórych konkurencjach się zmieni, ale pandemia nie powinna wywrzeć aż tak dużego wpływu. To pokazały między innymi mistrzostwa świata w Doha. Zmiana terminu i "nienormalny" czas rozgrywania zawodów nie wpłynął negatywnie na wyniki. Rezultaty były niesamowicie mocne, bo warunki były stałe i odpowiednie. Stała temperatura, wiatr, ciśnienie. To bardziej pomogło, choć teoretycznie było już po sezonie.

– Cały czas korygujecie kalendarz startów?
– Widać, że kolejne mityngi, które miały być odłożone zaczynają mieć znowu kłopoty. Wszystko wskazuje na to, że sezon skończy się we wrześniu. Jest fala odwołanych maratonów, Diamentowych Lig, i tak dalej. W niektórych krajach powinno być normalnie, w innych może w ogóle nie być startów. Tam, gdzie fala pandemii dochodzi najpóźniej trudno myśleć o rywalizacji i sezonie. Ludzie nie wyjadą za granicę. W Europie w większości krajów już jest normalnie.

Czytaj także: Zmarł Svein Arne Hansen, prezydent European Athletics

"Przesunięcie igrzysk mi pomogło". Srebro też zadowoli

Czytaj też

"Przesunięcie igrzysk mi pomogło". Srebro też zadowoli

Piotr Lisek: to będzie zwariowany sezon, ale będzie trochę frajdy

Piotr Lisek: to będzie zwariowany sezon, ale będzie trochę frajdy

– Jakie nastroje panują w Polskim Związku Lekkiej Atletyki?
– Na razie nie ma bólu głowy. Sportowcy powoli zaczynają starty. W zeszłym tygodniu mityngi się zaczęły. Nadchodzące dni, to jeszcze większa dawka rywalizacji. Seniorzy, to seniorzy, poradzą sobie. Chodzi bardziej o młodsze kategorie. Staramy się pomagać młodzieży we wszystkich zakresach. Główna część sezonu będzie od połowy sierpnia do połowy września. Wtedy będą największe polskie mityngi. Już można je robić nawet jako międzynarodowe. Miejmy nadzieję, że nasi pokażą się z dobrej strony. Jakoś ten sezon się doprowadzi do końca. Oby wszyscy dotrwali w zdrowiu. Patrząc na przekrój kadry, to ta kwestia jest bardzo ważna. Nie oszukujmy się, większość naszych gwiazd jest już zaawansowana wiekowo.

Czytaj także: Filip Moterski, szef sędziów PZLA: mityngi na Woronicza to wdrożenie w nowy system pracy

– Jak pan ocenia pierwsze starty zawodniczek i zawodników na bieżni?
– Nie ma co się nakręcać. To dopiero początek sezonu. Podtrzymuję to, co mówiłem. To nie tak, że w Tokio w 2021 roku będziemy mieć więcej szans niż w 2020 roku. Będziemy mieć ich mniej, taka jest niestety prawda. W niektórych konkurencjach przyjdą nowi. Dla części startujących będzie to kolejny krok w karierze, a nasi będą coraz starsi. Tym się trochę martwimy.

– A konkurencje techniczne?
– Jest dobrze. Kulomioci dają radę. Jest rywalizacja na dobrym poziomie. Michał Haratyk i Konrad Bukowiecki się uzupełniają i rywalizują o zwycięstwa. W rzucie młotem początek sezonu zaczął się pomyślnie. Może być jednak kłopot i w tej konkurencji, bo świat nie śpi.

– Jak sytuacja przedstawia się u Anity Włodarczyk?
– Anita najpierw niech będzie zdrowa i zacznie myśleć o powrocie oraz budowaniu formy na start w Japonii. Jako związek wiemy, że nie podjęła jeszcze treningu. Ciągle się rehabilituje, robi inny trening. Właściwego nie ma. Z drugiej strony nie ma się co spieszyć. Jest na tyle doświadczona, że wie co robi. Co do jej nowego trenera, nie będę się wypowiadał. Ona zadecyduje. (...) Cieszy, że Katarzyna Furmanek rzuca coraz lepiej i dalej. Spokojnie załapałaby się na igrzyska, ale jako reprezentacja możemy wysłać tylko trzy zawodniczki. Trójka Włodarczyk, Malwina Kopron oraz Joanna Fiodorow nadal są w topie. U panów też nie ma co narzekać na poziom.

– Nie uciekł pan ze sportowego środowiska, nadal przygląda się rywalizacji. Nie ma myśli na temat ewentualnego powrotu?
– Nie, ależ skąd! Oglądam wszystko z boku. Pomagam w organizacji mityngów. Wystarczy mi to w zupełności.

Czytaj także: Słoweński dyskobol poprawił 44-letni rekord świata zawodników U23